In 2009 een herniotomie en een laminectomie, in 2010 een spondylodese (PLIF-techniek) vanwege mijn spondylolisthesis en in 2014 een stenose. Na deze drie geslaagde operaties begon ik aan een lang traject van fysiotherapie dat echter weinig opleverde. Uiteindelijk werd ik verwezen naar de pijnpoli in hetzelfde ziekenhuis. Op de pijnpoli kreeg ik medicatie en warmtebehandelingen met radiofrequentietherapie. Verder leerde ik de rugpijn te behandelen met een TENS-apparaat. Een apparaat dat via stroomstootjes het zenuwstelsel manipuleert waardoor je minder pijn ervaart. Naast dat deze behandelingen enkel symptoombestrijders zijn, hielpen ze slechts tijdelijk. Het was één van de artsen, de anesthesiologe dr. Vogel, die mij verwees naar Het Rugcentrum in Amsterdam.

Daar begon ik in februari 2016 onder leiding van onder anderen Rik Kiel. In het begin zag ik weinig verbetering en ik moest me de trap op hijsen naar Het Rugcentrum, maar geleidelijk aan ging het beter! Na de vergoede serie behandelingen koos ik voor twee sessies per week voor eigen rekening. De diversiteit van de apparaten, oefeningen en coaching m.b.t. mijn houding zorgt ervoor dat niet alleen mijn rugspieren, maar ook mijn armen en benen weer in vorm raken. Alles bij Het Rugcentrum is gericht op spierversterking, houdingverbetering en gedrag. Hoe sterker je spiercorset en hoe beter je weet met je rug om te gaan, hoe minder rugklachten.

Het is erg leuk om van vrienden en kennissen die niet op de hoogte zijn van mijn therapie te horen dat mijn houding zoveel beter is en dat ik er zo goed uitzie. Ik ben nu voor 98% pijnvrij en kan weer gewoon alles doen zonder zware pijnstillers. Hierdoor heb ik het vertrouwen in mijn rug terug gekregen. Het TENS-apparaat kon gelukkig teruggestuurd worden.

Thea van Hage-van der Putten
theavanderputten.com

Een ander succesverhaal over de rug is ‘Ruggengraat’ van mijn echtgenoot Kees van Hage over zijn ziekte van Bechterew. Hij kreeg daarvoor de prijs ‘De pen als lotgenoot’ 1995.